Rozdział 4

                                                                         Rozdział 4

Serce Czarnego Kota przestało bić. Załamałam się. Władca Ciem widząc to doprowadził wszystko do porządku i zniknął. Po zniknięciu Władcy Ciem wezwałam Mistrza Fu żeby  mu pomógł.
-Nie mogę nic tu zdziałać- powiedział Mistrz Fu
- Ale jak to nie możesz- odpowiedziałam
-Gdyby nie był przemieniony nic by się strasznego nie stało na ale niestety był przemieniony teraz już nic nie pomoże- rzekł
Po tych słowach załamałam się. Położyłam się obok mojego kochanego kocura i szepnęłam mu do ucha:
- Kocham cię
I jeszcze bardziej się rozpłakałam. Wtedy jedna z moich łez spadła na jego policzek.
Poczułam oddech na moich ustach. Po chwili otworzył oczy nie mogłam uwierzyć własnym oczą co się stało gdy zaczął się wypytywać co się stało. Rzuciłam mu się do szyi i pocałowałam go. Sama była zaskoczona że to zrobiłam. Następnie uciekliśmy z tego miejsca schowaliśmy się w jakimś uliczce i daliśmy się ponieść uczuciom:
- Kocham cię i przepraszam że wtedy uciekłam- powiedziałam
- Nic się nie stało moja słodka- uśmiechnął się
- Jesteś cały potłuczony masz mnóstwo siniaków i zadrapań- poinformowałam go
-Wiem ale to nie problem, problemem jest to że Władca Ciem nie śpi będzie wypuszczał coraz więcej akum- rzekł
- Wiem- powiedziałam i pocałowałam go namiętnie
Rozmawialiśmy tak jeszcze z 20 minut gdy moje i jego miraculum zapikało. Jeszcze raz się pocałowaliśmy i uciekliśmy.

Oczami Czarnego Kota (Adriena)

W końcu ja i Biedronka pocałowliśmy się a potem uciekliśmy w ciemną uliczkę rozmawialiśmy tam 30 minut i rozmawiali byśmy dłużej gdyby nie to że było późno i nasza transformacja by się skończyła. Więc tym sposobem pożegnaliśmy się pocałunkiem i poszliśmy  w swoją stronę. Gdy rozstałem się z Biedronką zacząłem myśleć co powiem ojcu gdy zobaczy mnie w takim stanie. Bojąc się reakcji ojca i Natalie nie wróciłem do domu.

Następnego dnia


Oczami Marinette

Idąc do szkoły myślałam co  się wczoraj stało. Nie mogłam w to uwierzyć pocałowałam Czarnego Kota. Będąc w szkole nie zauważyłam Adriena. No ale mógł się rozchorować.
Na jednej z przerw rozmawiając z Alyą zauważyłam Adriena całego posiniaczonego i podrapanego. Siedział w koncie żeby nikt go nie zauważył. Widząc te zadrapania wiedziałam kim jest....


~LadyNoir💘💘💘🐞